Ik kom niet graag bij de milieu straat. Met een brok in mijn keel en jeukende vingers sta ik daar te kijken naar alles wat daar wordt weggegooid. ZOVEEL spullen met potentie. Het nadeel van een creatieve geest is dat je altijd overal wel mogelijkheden in ziet.
Maar ook al heb je dat niet, dan nog zie je de enorme hoeveelheid nog prima bruikbare spullen en materialen naar de verbrandingsoven vertrekken. Spullen die nog prima een tweede of derde leven kunnen krijgen, materialen, die met een beetje extra aandacht en liefde opnieuw ingezet kunnen worden om iets mee te maken.
We ontkomen er als bedrijf niet helemaal aan om zonder afval te produceren.
Natuurlijk hebben we zaagsel over. We zijn nog op zoek naar een partij die daar mogelijk wat mee kan. En soms wat kleine stukken hout. En lege blikken van de lak die we gebruiken. Al is die wel zoveel mogelijk biobased. Dus ja, dan moeten we naar de milieu straat.
Maar voor de wat grotere stukken, zoeken we altijd een nieuwe toepassing.
Zo maakten we voor een hotel, standaardjes voor folders van reststukjes teak die over bleven na het maken van het ontbijtbuffet. Ook maakten we (schaak)tafel bladen voor de horeca van oa een boekhandel van restanten van dat project.
Een dienblad van resten dat overbleef na het maken van een tvmeubel. Restanten balken of vloerdelen zijn prima te gebruiken om iets uit te rachelen.
Maar het allermooiste vind ik toch wel de bladen die we gemaakt hebben van reststroken multiplex. Onderstaande tafel bestaat geheel uit restanten.
Door deze te verlijmen (met biobased lijm) ontstaat een heel nieuw uniek product. Gewoon van rest. Gaaf toch!
Comments